Położna dokonuje dziwnego odkrycia po 40-godzinnym porodzie pewnej kobiety

Szpital

Para wsiadła do samochodu i pojechała do szpitala Gerber Memorial Hospital w Fermont. Placówka była oddalona o dwie godziny. Słynęła z możliwie jak najbardziej naturalnego podejścia do porodów – idealny wybór dla Matta i Nicole. Niestety pogoda im nie dopisała.

Tej nocy była wielka burza śnieżna. Najpierw musieli odśnieżyć samochód, bo na podjazd napadało 20 centymetrów śniegu. Potem musieli stawić czoła brutalnej pogodzie w drodze do szpitala. – Istne szaleństwo  – tak Matt określił później tę podróż. Nie mieli wyboru, skurcze Nicole się nasilały. O 4 rano dojechali do Fermont.

Znajoma twarz

Podróż do szpitala była nie lada wyzwaniem, ale para została ciepło przyjęta. Okazało się, że Raymond, brat Nicole, był tej nocy na dyżurze. Był lekarzem i pracował w kilku okolicznych szpitalach. Co za zbieg okoliczności, że akurat tej nocy dyżurował w Fermont! Raymond przydzielił parze najlepsze pielęgniarki.

Sam musiał wracać do pracy, więc życzył Nicole powodzenia. Na chwilę wziął Matta na bok. Poprosił go, aby zadzwonił, gdy tylko urodzi się dziecko. Matt zanotował numer do brata Nicole i obiecał spełnić jego prośbę. Raymond uściskał go z radością i odszedł. – Będę wujkiem! – oznajmił, mijając grupę pielęgniarek.

Właściwe miejsce

Szpital Gerber Memorial okazał się przyjaznym miejscem. Pielęgniarki, które asystowały Nicole, uspokajały ją i zapewniały jej wszelką potrzebną opiekę. W miarę upływu godzin skurcze się nasilały, a rozwarcie Nicole powoli zaczęło postępować. Matt cały czas jej towarzyszył.

Dla Nicole były to ciężkie chwile. Nie odpoczęła zbyt wiele przez ostatnie cztery dni z powodu grypy, teraz natomiast odczuwała silny ból wywołany wielogodzinnym porodem. Była bardzo zdeterminowana, aby rodzić naturalnie, ale po trzydziestu bolesnych godzinach zdecydowała się zażyć leki przeciwbólowe i przyjąć znieczulenie zewnątrzoponowe, mając nadzieję, że poród będzie przebiegał szybciej.